Ramadan (en 2020)

Esselamu Aleykum beste lezer(s),

Ik ben een 25jarige PABO-studente en ben woonachtig in Amsterdam.

Graag had ik jullie meegenomen in mijn Ramadanreis dit jaar, maar zoals we allemaal weten verloopt de ramadan anders dan voorgaande jaren. Het alledaags leven staat letterlijk op zijn kop en zo ook heeft de uitbraak de vorm van de Ramadan aangetast.

Ik verheugde mij maanden tevoren al op de gezamenlijke iftars met familie, vrienden en kennissen. Ik verheugde mij op het Suikerfeest en alle gezelligheid die er altijd bij komt kijken. Helaas is de werkelijkheid nu anders, maar dat maakt het er zeker niet slechter op.

Juist nu we massaal thuis zitten hebben we ineens veel meer oog voor elkaar, we luisteren naar elkaar en brengen veel meer tijd met elkaar door.

Nadenken, juist, daar doelde ik op. Tijdens de Ramadan probeer ik van oudsher meer na te gaan denken; over mijzelf, over hoe ik er ‘voor sta’, wat ik wil bereiken in deze maand en hoe mijn persoonlijke reis als moslima eraan toe gaat.

Deze maand is voor mij een maand waarin ik de tijd heb gekregen om na te denken waarom het is zoals het is, dat geldt in het bijzonder voor de toestand waarin de wereld momenteel verkeert. Ik geloof er heilig in dat alles met een reden gebeurt en dat er in alles Ghayr verstopt zit (of wij het zien of niet). Dit doet me dan ook denken aan surah el-Bakarah (216): “ Het is mogelijk dat gij ergens een afkeer voor hebt en dat kan u goeds doen en het is ook mogelijk dat iets wat gij behaagt u slechts kan doen. Allah weet dat, Gij weet dat niet”

Zo heeft deze ‘rare’ periode waarin we verkeren mij er nog meer van bewust gemaakt hoe hebzuchtig en verspillend we zijn. Nu zitten we massaal thuis en hebben we ineens een pakketje met ‘bewustwording’ gekregen en het is aan ons om dat pakketje uit te pakken en er wat mee te doen.

Mijn persoonlijke doel deze maand is om écht stil te staan wat er om mij heen gebeurt, hoe ik mijzelf op allerlei vlakken kan beteren, wat ik voor mijn medemens kan betekenen en op welke stop ik mij bevind in mijn reis. Zo bestaat mijn dag nu uit gebeden (op tijd) verrichten, lezen (heel veel lezen), nadenken, bezig zijn met tefekkur, stilstaan bij wie ik ben en wat ik doe. 

Het mooie aan de ramadan vind ik dat het, zoals een goede vriendin van mij dat altijd zegt, precies op het juist moment aanvangt. Juist in tijden waarin wij nóg meer behoefte hebben aan houvast schiet de Ramadan ons te hulp.